Vroeger was Zoetermeer klein en dorps. Nu is het een stad met een bruisende economie, vol innovatieve ondernemers die zich stuk voor stuk ook echt Zoetermeerder voelen.
Civis Zoetermeerus sum, het is mijn variant van civis Romanus sum, de bekendste uitspraak uit de Romeinse tijd (ik ben een trots Romeins staatsburger). Maar het is wat mij betreft ook een alternatief voor Ich bin ein Berliner, waarmee John F. Kennedy in 1963 wilde zeggen dat, hoewel je oost en west hebt, er maar één Berlijn is en blijft. Wat later, in 1989, werd bevestigd en beide kanten van de stad werden samengevoegd nadat de bewoners de muur hadden bestormd en neergehaald. Zo is Zoetermeer ook één. Daar komt niets of niemand tussen.
Ik ben een Zoetermeerder. Dat is niet zo, want ik ben een Alphenaar. Maar eenmaal in Zoetermeer - en dat ben ik dagelijks - ga ik op in de Zoetermeerders, al dan niet import. Dan voel ik de trots van de stad, die is uitgegroeid tot een kleine metropool met ongekende mogelijkheden. Want Zoetermeer heeft ongekende potentie, vanwege de ligging, maar meer nog vanwege de mensen. Hart op de tong, vindingrijk, voorop in de strijd gaand, met passie ondernemen, het vizier op de toekomst.
Zoetermeer, stad van ICT en leisure, maar Zoetermeer is zoveel meer. Zoetermeer is hartstocht, intelligentie en een homogene groep bedrijven, die elkaar naar grote hoogte stuwen. Dus als ik in Zoetermeer ben, ben ik Zoetermeerder.
Civis Zoetermeerus sum.
