Gezondheid is alles!

Gezondheid is alles!

Hé, dat is verrassend. Voor het eerst in mijn nog prille columnistenbestaan, een bewering die geen wrevel of irritatie oproept. Dit gaat vast een saaie column worden. Wel komt direct het aloude mantra; Mens sano in corpore sano in mij op, een gezonde geest in een gezond lichaam.

Ik hoorde het ooit bij geschiedenis op de middelbare school, een mooie en heel erg ware zin, die bleef plakken. Wie is eigenlijk ‘het brein’ achter deze zin? Het is de Romein Juvenal. Hij schrijft in de eerste eeuw na Christus een gedicht over wat je zou wensen voor je leven:

You should pray for a healthy mind in a healthy body.
Ask for a stout heart
that has no fear of death...

Helaas zie ik om mij heen een andere, niet zo poëtische werkelijkheid. Lekker druk is nog steeds de norm, zowel in ons werk als in ons sociale leven. En dat wat heel ontspannen zou kunnen zijn, etentjes met vrienden, een rondje hardlopen, wordt voordat we het in de gaten hebben een verplichting met de daarbij behorende negatieve stress. We eisen zoveel van onszelf. Massaal rennen we ons een burn-out in.

Moeten we niet juist loslaten, luieren, lekker een dagje mijmeren aan een plas? Op je rug in het gras naar de wolken staren en fantaseren welke dieren je in die steeds veranderende witte, opbollende en zich uitrekkende massa’s ziet?

Een burn-out was ooit iets van veertigers, toen van rond-de-dertigers, en nu is het bij twintigers en zelfs studenten al een veelvoorkomend verschijnsel. Als deze trend doorzet zijn kinderen al overspannen voor ze goed en wel aan de middelbare school begonnen zijn. Toegenomen werkdruk, altijd ‘aan’ staan door technologische ontwikkelingen, sociale media die je de perfecte levens van anderen voorhouden als norm, onzekerheid op de banenmarkt. Het maakt dat een groeiende groep mensen stelselmatig over haar grenzen gaat.

Een op de zeven (!) werkende Nederlanders wordt getroffen door een burn-out. Wat gebeurt er in al die hoofden? Neurobioloog Brankele Frank, zelf slachtoffer van een burn-out, legt uit. Je lichaam is een coherent functionerend hompje cellen dat er wonderwel in slaagt je te laten leven. Maar die cellen hebben aandacht nodig, en rust. Veel rust zelfs, anders raakt ons systeem ontregeld.

Zullen we daarom afspreken dat we gewoon eens wat vaker lekker lui tussen de gele boterbloemen in het gras gaan liggen? En dan fantaseren dat er in de lucht een oceaanstomer voorbij drijft?

Jeanet van Antwerpen (1967) is economisch geograaf. Geboren in Middelharnis op het mooie eiland Goeree- Overflakkee. Als directeur van Schiphol Area Development Company (SADC), werkt zij via de ontwikkeling van state- of-the art business parks aan een sterkere regio. Sterk gemotiveerd om economische groei en het verbeteren van de leefkwaliteit hand in hand te laten gaan. Fervent reiziger, gepassioneerd duiker en (berg)wandelaar. Levensmotto: er valt altijd iets te ontdekken.

 


Reacties

WhatsApp us!